Docker Bilgisayar Yazılımı

‘Docker Bilgisayar Yazılımı’ ya da kısaca ‘Docker’, işletim sistemi seviyesinde sanallaştırmayla bilgisayar uygulamaların çalıştırılmasını sağlayan bir bilgisayar yazılım uygulamaları servis platformudur.

Uygulama görüntüsü ve yük sandığı

Yazılım uygulamaları tüm kütüphane, donatı, bellek, dosyalama, iletişim ve kurgu gereksinimleri paketlenerek Uygulama Görüntüsü (Image) hâlinde ‘Docker’ platformunda Yük Sandığı (Container) olarak adlandırılan birbirlerinde yalıtılmış birimlerde koşturulur.

Uygulama Görüntüleri yerel ya da uzak merkezi ambarlarda (Repository Hub) saklanırlar. Aynı Uygulamanın Görüntüsü birden fazla Uygulama Yük Sandığı oluşturularak, her Sandıkda Görüntünün bir kopyası çıkarılarak ‘Docker’ platformunda koşturulabilir.

Yük Sandıkları birbirleriyle iletişim kanalları üzerinden haberleşip, ortak bellek ve dosyalama serviclerini arayüzler aracılığıyla kullanarak, paylaşabilirler. Dolayısıyla, birden fazla Yük Sandığıyla genişleyebilir, hata ve kırımlara dayanıklı, esnek uygulamalar oluşturulabilir. Bu tür çoklu Yük Sandığı yapıları sayesinde, uygulamaların işlem, bellek, dosyalama ve/veya iletişim yükleri arttıkça, yeni yük sandıkları eklenerek artan gereksinimler karşılanabilir. Benzer şekilde, gereksinimler azaldıkça yük sandıkları devreden çıkarılarak verimlilik sağlanır.

Yük sandıklarında çalışan uygulamaların herhangi bir sebepten dolayı hata oluşturması ve/veya kırıma uğraması durmunda, söz konusu yük sandığının bir benzeri (Clone) coğaltılarak, görevi üstlenmesi sağlanarak tüm uygulamanın devre dışı kalmasının önüne geçilebilir.

Docker motoru

‘Docker’ ev sahibi işletim sisteminin üstünde çalışan bir ‘Docker Motor’una (Docker Engine) sahiptir. Bu Motor, yük sanıklarının birer işletim sistemi süreci olarak koşturulmasını ve yük sandıklarının denetimini sağlar. Yük sandıklarının birer işletim sistemi süreci olarak koşturulması, yük sandıklarının hızlıca yüklenip, devraya alınması ya da devreden çıkarılmasını sağlar.

Docker motoru yeni bir yük sandığını devreye alırken sırasıyla;

  1. Koşturulacak uygulama görüntüsünün yerel ambarda olup olmadığına bakar
  2. Uygulama görüntüsü yerel ambarda yoksa, görüntünün en son sürümü uzak ambardan yerel ambara indirir
  3. Yeni bir yük sandığı görüntünün içeriğine göre oluşturur
  4. Yük sandığına sanal bir IP adresi atar
  5. Tanımlanmışsa yük sandığının atanan IP adresi üzerindeki iletişim limanını/kanalını (port), ev sahibinin iletişim limanına bağlar.
  6. En son olarak yük sandığı dolayısıyla uygulama görüntüsü bir işletim süstemi süreci olarak başlatılır.

Bir yanıt yazın